Mijn vader, Wouth van Gulick, zocht en vond zijn hele leven lang klavertjes vier. Hij stopte die in boeken om ze te laten drogen. Honderden klavertjes vier zijn zo bewaard gebleven maar ze hebben hem betrekkelijk weinig geluk gebracht. Op relatief jonge leeftijd is hij overleden na een lange periode waarin hij op ziekbed lag. Toen mijn moeder alweer bijna vijf jaar geleden overleed, hebben mijn broer en ik het huis leeggeruimd en de bruikbare spulletjes verdeeld. Daaronder ook de vele kunstboeken die Wouth in zijn bezit had. Schilderen en tekenen waren zijn passie en als autodidact heeft hij vele kunstboeken verslonden om zichzelf diverse vaardigheden aan te leren.
De dozen met kunstboeken stonden al weer geruime tijd bij mij boven in kartonnen dozen. Ik vond het jammer dat ze daar zomaar stonden en dus vroeg ik Yoni de Groot of zij misschien interesse had om ze mee te nemen. Het is altijd beter dat boeken goed gebruikt worden, dan dat ze zomaar in dozen opgeborgen zijn. Yoni is bij ons langsgekomen, we hebben de dozen tevoorschijn gehaald en de boeken stuk voor stuk bekeken. Tijdens het uitzoeken van de boeken vielen de klavertjes vier uit de boeken en herinnerde ik mij de gewoonte van Wouth om de klavertjes vier te verzamelen en op te bergen. Al die jaren had ik daar niet meer aan gedacht en nu plopte die herinneringen weer in mijn geheugen op. Het was een fijne herinnering.
Er waren enkele boeken bij die ik zelf wilde houden omdat ze bij mij dierbare herinneringen opriepen. Uit de resterende boeken maakte Yoni een keuze en ik heb de door haar uitgekozen boeken op een repetitieavond van het JeroenBoschKoor voor haar meegenomen. Yoni rijdt (nog) geen auto en het was wat zwaar om ze allemaal met het openbaar vervoer mee te nemen.
Yoni gaf mij een tijdje later een klein presentje dat ik thuis moest openmaken. Tot mijn verrassing had ze van de klavertjes vier die ze nog in de boeken had gevonden een kunstwerk gemaakt. Ik was ontroerd; het was weer een paar maanden geleden dat ze de boeken had gekregen en ik was de klavertjes vier voor een tweede keer "vergeten". Wat een prachtpresentje had ze voor mij gemaakt! Tranen sprongen in mijn ogen en ik was aangedaan door het lieve gebaar. Ze had mijn herinnering vorm gegeven en het kunstwerk staat nu bij mij op de boekenkast. Vanaf nu is het onmogelijk om de gewoonte van mijn vader uit het oog te verliezen. Klavertjes vier én Yoni hebben het geluk in mijn kamer gebracht. Ik ben er super blij mee!