Naarmate ik ouder word, heb ik steeds meer de behoefte om nog efficiënter met mijn tijd om te gaan dan ik al deed. Niet dat ik vind dat ik mijn tijd voorheen heb verlummeld, maar ik ben me steeds meer bewust van het feit dat ik de tijd die me rest betekenisvol door moet brengen. Betekenisvol impliceert voor mij dat ik zelf betekenis zal moeten geven aan wat ik doe en wat ik in de (nabije) toekomst wil doen. Dat het ook van betekenis kan zijn voor anderen is wat mij betreft serendipiteit, bijvangst. Hoewel ik de intentie heb om betekenisvol voor anderen te zijn, is dat iets wat ik zelf niet in de hand heb. De ander zal bepalen of hetgeen ik doe van betekenis is voor hem. Het blijft wat dat betreft gissen en aanmodderen.
De mate waarin we in onze maatschappij worden afgeleid, wordt grotendeels bepaald door zaken die we onszelf opleggen en die ons van buitenaf worden opgedrongen. Hoe vaak komt het wel niet voor dat ik alles wil bijhouden en dat ik, breed geïnteresseerd als ik ben, vele zaken (tegelijk) wil aanpakken en uitwerken. Het leven is te kort om alles te doen wat je wilt of kunt ondernemen. De kans is groot dat je zoveel onder handen hebt, dat er niets meer uit handen komt. En zelfs dan blijft de vraag of dat erg is... Omdat ik het voor mezelf toch het plezierigst vind als ik iets concreets kan afronden, heb ik me de afgelopen tijd intensief bezig gehouden met de vraag op welke manier ik het best mezelf kan focussen op waar ik mee bezig wil zijn.
Ik heb het idee dat het in de voorbije eeuwen gemakkelijker was om je met een beperkt aantal zaken bezig te houden. Zonder dat ik het wil romantiseren, is het een gegeven dat je (sociale) milieu bepaalde in welke richting je jezelf mocht en kon ontwikkelen. Eenmaal in die richting geduwd, was het lastig om daaraan te ontsnappen. Louis Davids zong in het begin van de 20ste-eeuw al: ‘Als je voor een dubbeltje geboren bent, dan word je nooit een kwartje’. Bovendien was de hoeveelheid afleidingen stukken minder en hadden we dus veel minder te maken met prikkels van buitenaf. Ik kan me nu nauwelijks meer voorstellen hoe mijn leven eruit zag toen er geen tv’s, telefoons, auto’s, buitenlandse vakanties, computers of Smartphones waren. Het kan niet anders dan dat het van invloed is op onze focus. We moeten keuzes maken: als ik een boek wil lezen (Ik lees nu het prachtige boek ‘Nelson Mandela, brieven uit de gevangenis’ van Sahm Venter) bestaat het niet dat ik voortdurend op mijn smartphone kijk om te zien of er berichtjes binnenkomen.
Onlangs las ik een praktisch en overzichtelijk boek van Mark Tigchelaar en Oscar Boskam: ‘Focus Aan/ Uit’. Op heldere wijze zetten zij uiteen wat focus eigenlijk is en geven zij praktische aanwijzingen over hoe je er op eenvoudige manier voor kunt kiezen om optimaal weerstand te bieden aan prikkels van binnenuit en van buitenaf. Ik kan het boek aanbevelen aan iedereen die, net als ik, zoekt naar mogelijkheden om efficiënter met de (resterende) tijd om te gaan. Ik pas hetgeen ik geleerd heb uit het boek toe en voel me er goed bij.
Comments