Wij zien God als een volmaakt wezen; God is perfect, eeuwig en wordt soms weergegeven als een gesloten cirkel. Hij is almachtig, alwetend, gelukzalig en hem ontbreekt in dit beeld niks, want anders zou het geen (immers perfecte) God zijn. Het is oneerbiedig om Hem niet als perfect wezen voor te stellen. Hij heeft ons dan ook niet nodig. Als Hij al bestaat houdt Hij zich natuurlijk niet met ons, mensen, bezig; want Hem ontbreekt namelijk niks... Waarom zou Hij daarom? Het zou Hem meteen ook te menselijk maken. Wij hebben dan wel behoefte aan een menselijke God, maar willen ook Zijn voor ons veelal onverklaarbare schepping aan Zijn alomtegenwoordigheid en wijsheid toe kunnen schrijven.
Een perfecte God is voor ons moeilijk voor te stellen, zeker als we naar recente gebeurtenissen kijken. Toch heeft het wel iets om een antropomorf Godsbeeld voor ogen te houden; in de betekenis van "God is ook maar een mens." Gerard (Kornelis van het) Reve verwoordde het zo mooi:
Eigenlijk geloof ik niets,
en twijfel ik aan alles, zelfs aan U.
Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft,
dan denk ik, dat Gij Liefde zijt, en eenzaam,
en dat, in zelfde wanhoop, Gij mij zoekt
zoals ik U.
(Uit 'Nader tot U.'
G.A. van Oorschot 1966, Amsterdam)
Comments