Ik herinner me mijn eerste concert met het Residentiekoor nog in de Grote of Sint-Jacobskerk. Op de website van de Grote Kerk in Den Haag stond te lezen: 'Midden in het hart van het oude centrum van Den Haag vindt u de bijzondere evenementenlocatie de Grote Kerk Den Haag. Dé ultieme historische locatie op loopafstand van het Binnenhof en ministeries. Het eeuwenoude gebouw biedt een luisterrijke omgeving. De leistenen vloer vormt een natuurlijk decor en de hoge gotische ramen bieden een ruime en sfeervolle lichtinval dat herinnert aan vroeger.' Dit klopte toen ook al; het was een fijne ruimte en ik ervoer het als een eer om daar te mogen optreden met het Residentiekoor met zijn welluidende naam en faam.
Wat op het programma stond weet ik niet meer, wel dat er op het affiche een grote ooievaar stond en dat ik er trots op was dat mijn naam op een affiche in een stad als Den Haag vermeld stond. Het was in een tijd dat de overheid het mogelijk maakte dat het Randstedelijk Begeleidingsorkest beschikbaar was voor het begeleiden van grotere composities. Samen met het bestuur bedacht ik een programma, waarbij niet op voorhand het aantal betalende bezoekers van doorslaggevende invloed was. Eerder werd er gekeken naar de bijdrage die de uitvoering leverde aan het culturele leven van een stad of regio. Vaak waren op diverse podia spannende uitvoeringen van werken die je anders niet zo vaak kon horen. Een Walhalla voor dirigenten en uitvoerende musici, maar ook voor verenigingen en publiek.
Hoewel ik van mening ben dat ook dirigenten en musici ondernemend moeten zijn en minder afhankelijk van overheidssubsidie, vind ik dat op dit moment de weegschaal naar de verkeerde kant is doorgeslagen. Er wordt weinig gesubsidieerd en het wordt aan de verenigingen overgelaten om projecten en concerten financieel rond te krijgen. Het gevolg is dat je her en der steeds dezelfde 'kaskrakers' op het programma ziet staan en dat er in mijn ogen een verschraling van het culturele milieu plaatsvindt. Een gevolg is ook dat het publiek dat iedere vereniging bereikt ook steeds meer uit de eigen achterban bestaat en dat er geen reden is om bij een ander te gaan luisteren omdat daar, misschien zelfs binnenkort, hetzelfde te beluisteren valt.
De overheid doet er goed aan zorg te dragen voor een divers en gezond cultureel klimaat. Ook op cultureel gebied zal de klimaatverandering aangepakt moeten worden. De maatschappij is verantwoordelijk voor een gezond, duurzaam en verantwoord cultureel milieu. We moeten ons beschermen tegen vervlakking en populisme. De 'boze man' heeft genoeg van zich kunnen laten horen. Het wordt tijd dat het roer om gaat; culturele klimaatverandering kun je niet alleen aan de vrije markt over laten. Beschermen wat kwetsbaar is, blijft een adagium wat gemeentelijke, provinciale en landelijke overheden in mijn ogen na zouden moeten blijven streven. Subsidieer diversiteit en goede initiatieven zodat deelnemende musici genoeg betaald kunnen worden! Laat bezoekersaantallen niet alleen doorslaggevend zijn voor succes! Laat de overheid hierbij de teugels in handen nemen! Het komt ons allen ten goede.
Comments